Opinión

La Exposición de Solla, editada por la Diputación de Pontevedra

La Exposición de Solla, editada por la Diputación de Pontevedra

He aquí con nosotros Coplas de cego, el volumen dedicado al inmenso artista y pintor gallego y universal José Solla. Este libro, editado por la Diputación y Museo de Pontevedra en el presente año 2018, celebra y testimonia la magna Exposición antológica que tuvo lugar –del 26 de julio al 23 de septiembre de 2018– en el ‘Sexto Edificio’, calle Padre Amoedo, 3, de la capital pontevedresa. La publicación de este libro en espléndido formato tabloide nos presenta el diseño, maquetación y realización llevado a término por ‘Táktica Comunicación’ de Vigo. “Pintor de portos atlánticos, debuxante de realidades cotiás, creador de ‘collages’ cos obxectos da vida diaria, José Solla é máis que un pintor, é un ilustrador de soños, un inspirador de desexos, un narrador permanentemente morriñoso da costa que non ten ao seu carón, constantemente a cabalo, tanto en corpo como en espírito, entre o ‘Mar del Plata’ arxentino que o acolleu sendo moi novo e o Marín que deixou unha fonda pegada daquel neno que espreitaba o mundo, como se fose un constante descubrimento”, escribe, a modo de presentación, Carmela Silva Rego, presidenta “da Deputación” de Pontevedra, bajo el título de ‘José Solla: o pintor do mar e da lenda’.

“Superados xa os 90 anos (curiosamente os mesmos que está a celebrar o Museo de Pontevedra), a inmensidade de Solla pode apreciarse nesta excelsa mostra antolóxica, que simboliza unha travesía dese océano Atlántico que separa a Galiza, que o veu nacer, desa Arxentina que, desde a década do pasado século, tamén se converteu no su espazo creador”, sostiene Xosé Leal Fariña, diputado de “Cultura e Língua da Deputación”, en su texto titulado ‘Atracando dentro do universo Solla’.

Ramón Rozas Domínguez, comisario de esta magnífica Muestra de índole antológica, señala en su texto cuyo título es ‘Porta do paraíso’: “Obriguemos a realidade a que comparta os nosos soños, como dicía Julio Cortázar, para darnos de conta de que o paraíso está ahí, á volta de todas as esquinas ou, como no caso que nos ocupa, no interior de calquera cadro de José Solla”. “Caminamos polo Paseo que transcorre polas praias de Agrelo e Portomaior, bautizado polo Concello de Bueu co nome de ‘José Solla’. A un lado o mar, ao outro o estudio do pintor. E entre ambos, campos de millo e cultivos que xeran un territorio que se foi depositando no interior de José Solla como un celeiro para a inspiración. Así se inicia la reposada y esclarecedora ‘Conversación con José Solla’.

“Palmira, a muller-símbolo dos meus cadros, é unha muller á vez virxe, deusa, raíña e nai. Esa que mostra engurras na fronte. A que sofre. A que ama. A que é santa e pecadora. A devota e a libertina”, susurra abriendo su corazón José Solla en su libro titulado Obra de pequeño formato sobre papel, Artes Gráficas Galicia, Vigo, 1993, finalizando así su reflexión: “En tales condicións a obra do artista non debe excluir nada. Porque abraza toda a vida humana: feliz ou infeliz. Os sentimentos, os pensamentos da Humanidade”.

A continuación, “Obra” del pintor. La fiel reproducción de sus cuadros, desde “Paisaje de Tandil” a “Vendedora de sueños”. Luego “Premios”, muy numerosos, en Europa y América. Medalla de Oro, 1976, en la II Bienal Internacional de Arte de Pontevedra. “Bibliografía suxerida” e “Índice de Obra”, perenne, de esta Muestra.